It’s Raining Women

Finland

Mari Soppela

|

-

2022

}

86

12042077

DCP

s

Kijkwijzer

  • Alle Leeftijden

FESTIVALS & PRIJZEN
Thessaloniki International Filmfestival (TIFF) Golden Alexander 

Flaherty International Documentary Festival (FIDF) Eerste prijs International Competition & Audience Award voor Beste Documentaire

FESTIVAL NOMINATIES

International Documentary Festival Amsterdam (IDFA) Nominatie Best Dutch Documentary Award

Vision Du Reel Nominatie Audience Award Grand Angle competitie 

Transilvania Internațional Film Festival (TIFF) Nominatie Audience Award

OFFICIËLE SELECTIE OF COMPETITIE 

IDFA, Vision du Reel Switzerland, TIFF Greece, DocVille Belgium, Antenna Australie, Docs Against Gravity Poland, La Rochelle France, Kassel Germany, Bergamo Italië, Mumbai India, Doc Point Estonia, Doc Point Finland

It’s Raining Women is te zien in de volgende theaters:

vanaf 8 maart:

Eci Cultuurfabriek Roermond

Dakota

Filmhuis Den Haag

Filmhuis Bussum

Gigant Apeldoorn

5 maart – De Balie Amsterdam

5 maart – Cinema Gouda

6 maart – Slachtstraat Theater Utrecht – met Q&A Topvrouw 2014, Minister van Oplossingen Nienke Meijer en Mari Soppela

8 maart – Voorpremière in Soho House Amsterdam

8 maart – Chassé Cinema Breda

8 maart – Fraterhuis Zwolle (i.s.m VVAO)

8 maart – Mimik Deventer (i.s.m VVAO)

8 maart – Concordia Enschede  (i.s.m VVAO)

9 maart – Filmtheater Focus Arnhem

9 maart – Forum Groningen 

9 maart – Lumière Maastricht

9 maart – Parkvilla Alphen aan de Rijn (i.s.m. Amnesty International)

9 maart – LUX Nijmegen

11 maart – De Nieuwe Kolk Assen (IFA film festival, mt Sophie Witteveen)

19 maart – Filmtheater De Nieuwe Scene Venlo (special met gastspreker Europarlementiër Vera Tax)

16 en 17 maart – ‘T Hoogt 

Release 09 maart 2023

De bekroonde Finse filmmaker en producer Mari Soppela (Family Files en Mother Land) was geschokt toen ze de ‘Glass Ceiling’-index van het tijdschrift Economist ontdekte, een statistiek die bijhoudt waar in de geïndustrialiseerde wereld vrouwen de beste vooruitzichten hebben op gelijke kansen op de werkvloer.

Ze reisde in vijf jaar de wereld over om het merkwaardige en complexe ‘glazen plafond’ te onderzoeken. Nadat ze haar baan kwijtraakt ontdekt programmadirecteur Rebecca Burke dat haar vroegere mannelijke collega’s in vergelijkbare functies bijna twee keer zoveel verdienden als zij. Burke daagt haar voormalige werkgever, telecomgigant TalkTalk, voor de rechter en belandt in een worsteling met bedrijfsjuristen en het rechtssysteem. Ze krijgt hierbij steun van haar vastberaden advocaat Sheila Aly en haar vriendin Sam Walker, die haar eigen juridische strijd voor gelijke beloning heeft gewonnen. Dit biedt hoop dat Rebecca haar zaak kan winnen en een precedent kan scheppen. Rebecca’s geschiedenis wordt verweven met Mari’s ontmoetingen met andere vrouwen die hun eigen glazen plafond hebben doorbroken of nog proberen te doorbreken, terwijl de loonkloof tussen vrouwen en mannen weer groter wordt.

In haar documentaire heeft Mari Soppela ontmoetingen met Charlayne Hunter-Gault, bekroond journalist en burgerrechten-activiste en de eerste Afro-Amerikaanse vrouw die zich inschreef aan de universiteit van Georgia, Tarja Halonen, in 2000 de eerste vrouwelijke president van Finland, Expat IT-directeur Mervi Lampinen, geduldig lachend wanneer ze tijdens vergaderingen weer eens voor de secretaresse wordt aangezien, Parijse architecte Françoise N’Thépé, die haar eigen bedrijf oprichtte om de onderdrukkende mannelijke erfenis van Le Corbusier het hoofd te kunnen bieden en Miyoko Kojima, die als diversiteit- en inclusie consulent in de patriarchale bedrijfswereld van Japan een frisse wind van bewustzijn laat waaien.