Release 12 januari
Achternagezeten door het leger, steekt een mensensmokkelaar dagelijks de grens over. Een intiem maar schrijnend portret – gefilmd in een tijdsbestek van acht jaar – van een man met een hachelijk bestaan in een van de gevaarlijkste regio’s van de wereld.
In het gebied ten zuiden van Hebron, in een weids en prachtig landschap, wonen inheemse bedoeïenen. In hun midden hebben Israëlische kolonisten ommuurde dorpen gebouwd op de heuvels, waardoor de mensen worden afgesneden van hun land en watervoorziening.
Afgemat na jaren van conflicten, zoeken de bedoeïenen werk in de bouw in Israël. Maar de regering ziet ze als een veiligheidsrisico. Alleen mannen die getrouwd zijn en minstens één kind hebben, krijgen een werkvergunning.
Hamouda, een smokkelaar wordt bij de grens aangehouden als hij menselijke lading vervoert. Zijn vrouw is op dat moment zes maanden zwanger. In de gevangenis wordt hem het recht ontzegd te bellen als de bevalling begint. Wanneer hij vrijkomt heeft hij maar één doel voor ogen: ervoor zorgen dat zijn zoontje en de moeder van de baby nooit meer iets tekort zullen komen.
Ismail, Hamouda‘s neef, wordt op dezelfde dag vrijgelaten als hij. Maar Ismail stopt met mensensmokkel en zet met zijn spaargeld een bouwbedrijf op. Zijn vrouw kan geen kinderen krijgen dus gaan ze samen naar een vruchtbaarheidskliniek. Maar hoe betaalt hij die behandeling en bouwt hij aan een eigen bedrijf zonder extra inkomen? Op een avond wordt hij gebeld: één klusje maar. De dag daarna komen vier mensen om in Tel Aviv, de eerste IS aanslag in Israël. Bij zonsopgang rijden speciale troepen Ismail’s dorp binnen die op zoek zijn naar hem.
Issa heeft jaren in een Israëlische gevangenis gezeten voor het runnen van een grootschalige mensensmokkeloperatie. Nu is hij weer thuis maar verdient niet genoeg met zijn lokale taxidienst. Hij moet zijn oudste zoon wel naar Israël sturen om te werken, hoewel hij weet dat door het leger op arbeiders die de grens oversteken wordt geschoten.
Dit verhaal, dat in een tijdsbestek van acht jaar werd gefilmd, gaat over de duistere teloorgang van de mensheid. Een karaktergedreven documentaire, gefilmd in het Midden-Oosten zonder goed of kwaad zonder, zonder zwart-witdenken. Het is een onderzoek naar het menselijk bestaan onder de meest zware omstandigheden en geeft inzicht in hoe je een fatsoenlijk mens blijft in een wereld die uit elkaar valt.